Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

"Επίθεση" Πόλσον για τον έλεγχο της Τράπεζας Πειραιώς

Σοβαρό προβληματισμό και έκπληξη στην αγορά έχει προκαλέσει η αιφνιδιαστική κίνηση του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού της ΕΚΤ (SSM) να «πάρει πίσω» την έγκριση που ο ίδιος είχε δώσει πριν λίγες εβδομάδες στον Χρήστο Παπαδόπουλο, για την κατάληψη της θέσης του CEO της Τράπεζας Πειραιώς.

Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα κάνουν λόγo για έντονο παρασκήνιο που έλαβε χώρα τις τελευταίες ημέρες, μεταξύ του μετόχου της Πειραιώς Τζον Πόλσον και στελεχών του SSM, με στόχο ο πρώτος να ελέγξει την τράπεζα, χωρίς όμως να βάλει ούτε ένα ευρώ παραπάνω, πέραν των όσων είχε επενδύσει μέσω της ανακεφαλαιοποίησης. Και η έκπληξη δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η επιλογή του κ. Παπαδόπουλου είχε γίνει μετά από πολύμηνη διεθνή διαδικασία που διεξήγαγε εξειδικευμένη εταιρία. Μάλιστα, μόλις την περασμένη Τρίτη, η υποψηφιότητα Παπαδόπουλου πήρε το πράσινο φως και από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με αποτέλεσμα την περασμένη Τετάρτη η αγορά να αναμένει από το Δ.Σ. της τράπεζας την ανακοίνωση του ονόματος του νέου CEO. Ωστόσο, μετά την παρέμβαση της τελευταίας στιγμής από τον SSM επήλθε η απόλυτη ανατροπή και η διαδικασία ξεκινά από την αρχή. Εως την ολοκλήρωση της, ανατέθηκε στον κ. Γιώργο Πουλόπουλο η άσκηση των καθηκόντων του Διευθύνοντος Συμβούλου, έως την ανάδειξη του νέου CEO.




ΓΙΑ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟ
Όπως σημειώνουν οι ίδιες πληροφορίες, ο Aμερικανός επενδυτής είχε εναντιωθεί στη διαδικασία επιλογής και την υπονόμευσε επειδή επιθυμεί να τοποθετήσει πρόσωπο της αποκλειστικής επιλογής του, προφανώς για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Η πρόθεση του αποδεικνύεται και από την στάση που κράτησε στην περίπτωση του Ανθιμου Θωμόπουλου τον Ιανουάριο, που αποπέμφθηκε καθώς του χρεώθηκε η παρ' ολίγον αποτυχία της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας, που διασώθηκε την τελευταία στιγμή με προσωπικές παρεμβάσεις του προέδρου της Μιχάλη Σάλλα. Η εμμονή του κ. Πόλσον στο πρόσωπο του τότε διευθύνοντα συμβούλου της Πειραιώς κ. Άνθιμου Θωμόπουλου, τον οδήγησε σε ανοιχτή κόντρα με τη διοίκηση της τράπεζας, την κυβέρνηση αλλά και το ΤΧΣ. Όχι όμως και με τον SSM, στον οποίο τότε έστειλε επιστολή στην οποία υπογράμμιζε πως επένδυσε στην αύξηση κεφαλαίου της Πειραιώς, πιστεύοντας ότι ο κ. Θωμόπουλος θα παραμείνει CEO της Τράπεζας κι ότι τον θεωρεί «απόλυτα ικανό» να τη διοικήσει. Τελικά οι προσπάθειες του δεν καρποφόρησαν.

ΠΟΛΕΜΟΣ
Στην τραπεζική αγορά μιλούν για ανοιχτό πόλεμο με στόχο τον απόλυτο έλεγχο των «κόκκινων δανείων» και μέσω αυτών μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων καθώς η Τράπεζα Πειραιώς έχει πάνω από το 40% των μη εξυπηρετούμενων εταιρικών δανείων. Μέσω αυτών, τα κερδοσκοπικά fund μπορούν να ελέγξουν δεκάδες μεγάλα ξενοδοχεία, βιομηχανίες, εμπορικές αλυσίδες αλλά και την εγχώρια ακτοπλοΐα. Το κερδοσκοπικό fund έχοντας επενδύσει 400 εκατ. στην τράπεζα στοχεύει σε μεγάλες υπεραξίες οι οποίες κατά την αγορά μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 10 δισ. ευρώ. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Hellenic SeaWays μιας ακτοπλοϊκής εταιρίας που ήταν απαξιωμένη στο Χρηματιστήριο με την τιμή της μετοχής να κοστίζει μόλις λίγα σεντς και μετά το ενδιαφέρον να αποκτήσουν τον έλεγχό της οι Μινωικές Γραμμές η μετοχή της τώρα έχει ανέβει πάνω από τα τέσσερα ευρώ.

Δεν είναι τυχαίο ότι πριν λίγους μήνες ανακοίνωσε την ίδρυση distress fund, δηλαδή fund που αγοράζει και ασχολείται με κόκκινα δάνεια βάζοντας αρχικό κεφάλαιο άνω του 1 δισ. ευρώ. Είναι προφανές ότι υπάρχει πλάνο για τα NLPs της Πειραιώς, ίσως και της Alpha και μέσω αυτών είναι προφανές ότι μπορείς να ελέγξεις μεγάλες επιχειρήσεις που απλά λόγω της έλλειψης ρευστότητας βρίσκονται σε δυσμένεια, αλλά με μια αναδιάρθρωση θα μπορέσουν να επανέλθουν στην κερδοφορία. Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και στην περίπτωση της Πειραιώς δείχνουν τι έχει στο μυαλό του ο κ. Πόλσον.

Καταρχήν η Τράπεζα Πειραιώς έχει 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ ίδια κεφάλαια. Ο κ. Πόλσον, αν και ελέγχει το 9%, έχει επενδύσει περί τα λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην τράπεζα, εκμεταλλευόμενος την πολύ χαμηλή τιμή στην οποία πραγματοποιήθηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με αφορμή την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση. Είναι προφανές ότι το ποσοστό του, το έχει πληρώσει στο ένα τέταρτο της αξίας του, αφού τα 0,30 ευρώ ανά μετοχή που έγινε η αύξηση, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στη λογιστική αξία της τράπεζας που είναι 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο κ. Πόλσον που ελέγχει αυτή τη στιγμή περί το 9% της Πειραιώς, έχει αρχίσει να παίζει ένα περίεργο παιχνίδι από τον περασμένο Ιανουάριο, με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, στην ίδια την τράπεζα.

Η άλλη επιλογή του ήταν η επένδυση

Σύμφωνα με πληροφορίες των «Παραπολιτικών», o κ. Πόλσον βλέποντας ότι δεν μπορεί έτσι απλά και χωρίς να επενδύσει περαιτέρω, να αποκτήσει ένα επιπλέον 40% της τράπεζας για να έχει πράγματι τον έλεγχο της πλειοψηφίας και να επιβάλλει τους όρους του και τη διοίκηση, προσπαθεί να αποσπάσει μέλη του υφιστάμενου διοικητικού συμβουλίου, αλλά και να ορίσει τον δικό του CEO. Αυτή τη φορά, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Παπαδόπουλου, μάλλον βρήκε συμμάχους στους κόλπους του SSM. Δηλαδή κοιτάει με διάφορους τρόπους να αποκτήσει τον έλεγχο σε ένα «μαγαζί γωνία», με βάση το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, και όχι να πάει ο ίδιος να επενδύσει περαιτέρω. Διότι αν ο Πόλσον ήθελε όντως τον έλεγχο της Πειραιώς, θα προσπαθούσε είτε μέσω ΧΑ, να αποκτήσει το 50%, και να είναι με διαφορά ο πλειοψηφών μέτοχος και άρα να επιβάλλει τους δικούς του όρους, αλλά και να εκπονήσει το πλάνο ανάπτυξης της τράπεζας.

Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι θα μπορούσε να ελέγχει το Δ.Σ. της τράπεζας και να ξεπερνούσε με σχετική ευκολία τις όποιες διαφωνίες του Δημοσίου, που ελέγχει στην Πειραιώς μέσω του ΤΧΣ το 26-27%, αλλά και άλλων μετόχων μαζί με αυτούς που έχουν συνασπιστεί με τη διοίκηση Σάλλα και που ελέγχουν περί το 15%. Αυτός όμως, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Φαίνεται ότι δεν θέλει να ρίξει άλλα λεφτά στην Ελλάδα, διότι φοβάται. Είναι high risk, το fund του χάνει λεφτά από τις επενδύσεις του στη χώρα μας, που μεταξύ άλλων κατέχει σημαντικά ποσοστά στην Alpha bank και στην ΕΥΔΑΠ και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να συνεχίσει να καταγράφει σημαντικές υποαξίες.